Aynaya bakma vakti
Daðýtýrlar
Daðýlýrsýn bazen
Keþkelere baðlanmýþ iki yol
Köprünün üstünde kalmýþ ömrüm
Ellerimi kavuþturacak kadar yakýn
Menzili kol kadar geniþ
Tutunmak
Yada
Tutunamamak
Bal yersen güleceksin
Zehir yersen öleceksin
Adalet bumu dedim
Gözlerimi kapadým
Offf geriye attým kendimi
Sýfýrladým
Olmak ve olmamak
Ulen bütün mesele bumu
Bumu tek kiþilik dünyamda
Var olmaya çalýþmak
Yaralarým
Korkularým
Umutsuzluklarým
Bitecekmi dünyanýn etekleri zil çalarken
Ay küsmüs
Yýldýzlar sönmüþ
Güneþ solmuþ
Bulutlar kaþlarýný çatmýþken
Yaðmurlar yarým kalmýþken
Avazým çýktýðý kadar baðýrsam
Kim
Kimler duyacak
Kimler açacak ellerini semaya
Kimlerin at gözlükleri düþecekte
Görecek hakikati
Kimler özüne dönecek
Yarým kalmýþ korkulu telaþým
Tedirginim
Hangi bahanelerle kirlendik,kirlettik dünyayý
Nerede býraktýk insanlýðýmýzý
Ýman mý ettik
Tövbe mi ettik
Neyle yýkarsak yýkayalým
Temizlenecek mi yüreklerdeki acý
Su,sabun dokun beþ,on,bilemedin yüz kere
Dýþýndaki kirden
Diþindeki kirden arýnacaksýn
Yürekler pis
Ruhlar pis
Zihniyetler pis
Nefisler pis
Nasýl kýydýksa
Bizede kýyacaklar
Bir yelin savurduðu yapraklar kadar aciz ve çaresiz birer ikiser savruluyoruz
Üþüyen ellerimde ürkek
Uyuyamýyorum
Uyurgezer oldum tüm geceler odamda
Siz uyuyabiliyormusunuz?
Sayýn insanlýk
Ýndirelim yüzümüzdeki maskeleri
Aynaya bakma vakti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.