Sevdan
Derdin biri bin olmuþ kapýmda,
Esmiyor rüzgar...
Acý geliyor, tadý tuzu eksik yaþamýn,
Birde tabi sen yoksun yine...
Ömür geçiyor, dert yakýyor,
Ben oturmuþum seni düþlüyor, özlüyorum.
Sevgimin sahibi,
Oturmuþ düþünüyorum, nasýlda seviyorum korkularýmdan arýnacak kadar!
Ölçemiyorum, biçemiyorum...
Hiçbir kefeye koyamýyorum!
Açýyorumda içimi, sana açamýyorum içimi!
Yorulmak nedir bilmiyorum...
Düzenli seviyorum seni, kararlý!
Vazgeçerken bile, yanýnda olmaktan geçiyorum,
Sevgimden geçemiyorum!
Herþey gider, sevgin kalýr bende!
Aþkýn bir devrim, sen ise devrim þiiri,
Yani bu bir devrimciyi sevmekti!
Zordu ama vazgeçilmezdi!
Kavga bile seninle güzeldi!
Peki þimdi ne yapmalýyým?
Kapatmalý mýyým gözlerimi gerçeðe?
Yoksa kabullenmeli miyim?
Aþkýnýn, içimde derin bir ateþ olduðunu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.