Her þeyi göze alýp direndikçe direndim, Dayanma gücüm bitti, gitmenin vakti geldi. Susmak da marifetmiþ, bunu yeni öðrendim, Diyecek sözüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Çok cefalar çektirdin, göremedim vefaný, Zerre kadar düþünme, yorma artýk kafaný, Kimseler fark etmedi gönlümdeki tufaný, Yanarak özüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Yaðmurlar sakin yaðdý, sular sessizce aktý, Derdimi bilmeyenler dudak bükerek baktý, Zarar bana dokundu, öfkem kendimi yaktý, Yakacak közüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Gelen musibetlere tahammülü yitirdik, Korktuðumuz ne varsa, çaðýrarak getirdik, Hesap, kitap kapandý; hasenatý bitirdik, Belki de çözüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Dostlarým demiþti ki; “bizi yardýma çaðýr” Çektiðim cefalara gördüm ki dünya saðýr, Yorgun düþen gözlerim kapandý aðýr, aðýr, Okudum, cüzüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Kendime çok güvenip baþköþeye kuruldum, Atýlan tek kurþunla sol yanýmdan vuruldum, Yaralý bir yürekle yol aldýkça yoruldum, Yürüdüm, düzüm bitti, gitmenin vakti geldi.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.