GÖRMEYEN VAR MI?
Dünya sabýr halkasý güneþin saçaðýnda
Durup bir an ibretle bakýp görmeyen var mý?
Ýnsanlýk köreliyor vicdanýn kucaðýnda
Umudun kandilini yakýp görmeyen var mý?
Okyanusun kalbinde derinlerde yüzerek
Ýlmin ne söylediðini aklýmýzla sezerek
Yanardaðlarý bir bir gözlerinden süzerek
Feraset gözlüðünü takýp görmeyen var mý?
Çýrpýnýþlar boþadýr nefesin bittiði an
Bulutlarýn hüznünü kuþanýr tüm asuman
Ýnsanlýk sýnavýnda çöle dönerken zaman
Ummanda bir damlayýz, akýp görmeyen var mý?
Eyüp’ce bir sükuta bürünmüþken kâinat
Dualar yükselerek göðe açýyor kanat.
Bunca hastalýklara, çaresizliðe inat
Þükür tespihlerini çekip görmeyen var mý?
Þimdi zaman sancýlý bekleyiþlerse yorgun
Tabiat pür neþeli insan su gibi durgun
Nankörlükse diz boyu kimi kimine dargýn
Ýyilik tohumunu ekip görmeyen var mý?
Ne günün þevki kaldý ne yarýnlara hürmet
Silip vicdan aynaný haydi gövdeni seyret.
Yeþerirken anbean avuçlarda nedamet
Gözünden gözyaþýný döküp görmeyen var mý?
04.04.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.