GÖNÜL FALI

Bir mektubun geldi, gönlüme bugün,
Kalbinin resmiydi, zarfýnda pulu.
Sabahtan akþama baþladý düðün,
Bilsen ne hevesle oynattýn kulu.

Küskünü olduðum aynalar bile,
El etti karþýdan, sevine güle.
Kendimi kaptýrdým, nurani sele,
Önüme serildi, sevdanýn yolu.

Firari umutlar düþtü indime,
Çaðlayan sevgiler doldu bendime,
Gelin güvey oldum, kendi kendime,
Zaten böyle olur, garibin hali.

Gönlümün ufkundan ýþýdý yüzün,
Felekten bahtýma kopardým izin,
Aklýmca gel diye, Tükiye’mizin,
Bütün yollarýna döþedim halý.

Yüreðim yýllardýr viranda bekler,
Yýkýlmýþ bahçemi sardý çiçekler.
Daðýldý bulutlar, açýldý gökler,
Hüzün bulutumdan yaðmadý dolu.

Sana nasýl desem, nasýl anlatsam,
Yürürlükten kalktý, yalnýzlýk yasam.
Çaldý çiftetelli, daðýldý tasam,
Görenler dediler, vallahi deli.

Bir mektubun geldi, gönlüme bugün,
Kýrk gün ve kýrk gece baþladý düðün,
Yemeði býraktým, günde üç öðün,
Bana yeter oldu, sevgimin balý.

Koluma attýðým çimdiðin hýþmý,
Yine anlatmadý, hayal mi, düþ mü?
Þeytan mý yanýldý, baht üþütmüþ mü?
Böyle açýlmazdý gönlümün falý.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: