GECELERİN KONUĞU
Ne dünya yýkýlýr, ne ben ölürüm,
Sensiz de yaþanýr, dar gecelerde.
Sevinip sanma ki, yalnýz kalýrým,
Hayalin benimle, hür gecelerde.
Biraz uyuklasam, girer düþüme,
Hasret canavarý, düþer peþime,
Yýldýzlar yanarak, yaðar baþýma,
Sanýrsýn gümüþten, kar gecelerde.
Seher yelleriyle sevgiler yolla.
Koyu karanlýða elini salla.
Dikenden ayýrýp, verdiðim gülle,
Gönlüme selama, dur gecelerde.
Aklýnca desen ki, ’’Unutmam gerek’’.
Belki de uyursun, gülümseyerek...
Yaþlý gözlerini özleyen yürek,
Iþýl ýþýl yanan, kor gecelerde.
Gönlümün mihrabý sevdaya dönük,
Aylardýr beklerken, hasretle yanýk.
Yüzsüzlük ederek, gönlüne konuk,
Olursa sýrtýndan, vur gecelerde.
Feleðin elinden umutlar çalmak,
Dipsiz kuyularda urgansýz kalmak,
Gözümü yumarak, düþlere dalmak,
Hayalin olmadan, zor gecelerde.
Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.