Ýnsan içine döndüðünde Bir bir kendinden bile sakladýðý Yaralarýyla karþýlaþýyor Ama ne karþýlaþma Yaralar konuþuyor Ve kulaklarým Benden muaf Sanki baþka sese saðýr Yaralar Ele ayaða bürünüyor Býraktýðým gibi Tastamam karþýmda Açýp kapatýyorum gözlerimi Rüya kabus her ne haltsa Silinsin konuþmasýn Acýlarým kan revaN Ýçinde halay çekmesin Dizlerim kýrýlýyor Düþüyorum Acýlar coþmuþ Durduramýyor Bir soluk alamýyorum Yeter yeter dedikçe Daha çok konuþuyor Dillerini ellerini Koca koca harflerle Eteklerinden avuçlarýma Döküyorlar Toplayamadým Kafamýn içinde Boðuþtuðum bu sesleri Susturamadým Döndüm kara kahveye Kara tütünden dumana Duman duman Çektim iç çeker gibi Ýç çeker gibi SÝBEL KARAGÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.