Galata kulesinin az aþaðýsýn da Oturup çay içtiðim bir cafe vardý Adý yok þu an o cafe’nin aklýmda Komþu olurdu yan yana Karaköy’ün ünlü yüksek kaldýrýmýyla… = Sana sevgi tohumlarýnýn Ýlk düþtüðü günlerdi yüreðime Koyu sevdalý ve ne yaptýðýný Nasýl bir hayat yaþadýðýmý bir de Bilmediðim günler o günler iþte… = Meðer hiç bir þey Güzel gitmezmiþ öyle Seni düþünerek içtiðim o tavþankaný çay ile Lakin ben terk edilmiþ, ben mahzun, Ve ben derbederdim aþkýndan o günler de… = Tadý canlanýyor o çayýn ruhum da Bugün hala Tadý canlanýyor Sen aklýma her geldiðinde Öyle bir tavþankaný çay içince… = Yani acýlarýn da bir baþka Olur mu ki hüzün hiç harika ? Doðrusu, Senin için duyulan hüzün bile harika !... En azýndan þimdi sanki ben, Acýlarýnýn yaþamasý için hala hayatta…
=============== Ý. Hakký Gürcanok ===============
Sosyal Medyada Paylaşın:
Onatça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.