NE ZAMANKİ MEYLETSEM BİR ŞİİRE...

Ölümü imleyen ürkünç bir deste kelam;
Aþkýn bahtýnda açan her selam
Kývrak bir edayla gelip geçer gün ýþýðý
Sonrasýzlýðýna da aldýrýþ etmeyen
Yüreðin bitimsiz hýçkýrýðý.

Ne ah ederim ne sitem
Sinemden taþan her gizemde saklý yaram
Yamalý düþler gezegeninde
Kavrulduðum da yalan deðil dirhem dirhem.

Bir nota ise baþýna buyruk
Kuyruðu kýrpýk imlecin de destursuz varlýðý
Gün ölür gözlerimde
Ben ölürüm gözlerinde yarenin
Aþkýn fýtratý soluk bir renkte
Kýpraþan bir ninni gibi hece hece.

B/ölündüðüm asla öykündüðüm
Sözcüklere serildiðim de iklimde dikili
Aheste geçen ömrün penceresinde
Açmayý unutan bir gülün de kalan son takati
Adýmla hicvettim ben bu aþký.

Sönen yetim gece
Soran varsa yoksa ahvalin bitmeyen azabý
Göðü karýþladým
Boyumla da arþýnladým
Varamadýðým þafaðý.

Kayan zeminde bir sükûn dilendim
Bir de sen diye dillendim
Göz gördü sevdi eridikçe buz haznesinde
Damlayan her hezeyan
Ömre de ket vuran gizlice.
Vuku bulan acýnýn meali
Sevmeye meyyal öykümün de son hali
Ne prensesin kayýp pabucu
Ne de sökük eteði.

Yýrtýk, ne sökün eden
Yitik varsa yoksa nasýl de elzem.
Ölümü muþtulayan gözyaþý
Nazenin bir gölge olsam da minnet etmem
Derdest þiirlere serildiðim varsa yoksa eþlik eden
Kýpraþan mintanýn da soluk rengi
Yerdikleri kadar da el verseler de hani.

Sevmeyi þiar edinen bir güftede
Unutulmuþluðum mu yalan?
Haznesinde göðün ben ki sönük bir hece
Demlendiðim günbegün
Öykündüðüm de son nefestir
Telaþýmýn gizemin de üstü örtülüdür
Ne zamanki meyletsem bir þiire:
Sandýðýn lekesi ve mührü
Ýçime kapandýðým þunca ömürde gün ve gece.

Sosyal Medyada Paylaşın: