Yaprakların Renk Dönümünde
Kýþ soðuk deðildi ama sertti.
Rüzgar tipi þeklinde yaðan kar deðildi ama ayazdý.
Bir haykýrýþ olmadý yaðmurlar.
Ýnsan kefesinden boþ lügat naralarý atmaz.
Soðuktan kendi dünyasýnda olan dallar,
Güneþin ama müjdeci yüzüne inanarak,
Bir anda çiçek açtý.
Yapraklar solana kadar bir süre oksijen üretecekler.
Ama bu þiirde bir þey eksik deðil mi?
Duygular, hisler, manalar, anlamlar...
Bir süreliðine evde kaldýlar.
Yapraklar yeþil olunca bakacaklar.
Bahar güzel haber veriyor.
Güz topraklara gübre olur diyor.
Aradaki vakit senin yapraklar
Ey gökyüzünün süsleri.
Zürafalar körpeciksin diye
Melül melül bakýyor.
Acýmasýz týrtýl yapraðý
Grifht haritasý yapýveriyor.
Ýpeksi cümlelerle,
Elmacý teyzeler geliyor.
Yav teyze kýzýl elmalarý toplasana,
Beni yere düþüyorsun.
Saman alemin
Güneþte kavrulmuþ
Yeþilken aþýrý güneþlenmeden
Sarýya, kahverenginin...
Sonra üzerinden geçmiþ
Katýrdan dolayý,
Ne desem
Katýr ezmiþ katýr tepmiþ mi?
Mustafa Uysal
Kütahya Doruk Gazetesi
Araþtýrmacý-Yazar
31.03.2020
Saat: 12.23
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.