Gözlerin Deniz'de Neden Yeşilken Mai Oluyor

Mai ve Siyah kitabýnda,
Öðrendim mai bide
"V" harfi eklenmesi gerektiðini de
Ve benzeri türevleriyle,
Üretilen söylemler,
Vasýfsýz iddialara dönüþmemeli.
Yaþamsal uzuvlara bakabilirken,
Hülyalara dalmalý,
Ama her gördüðün suya dalmamalý.
Diye düþünür,
Ülkede düþüncenin bile yasak olduðunu,
Hayret!
Ýnanamýyorum!
Bu gerçek olamaz!
Ýmkansýz!
Naralarý atarken,
Birden bir kalabalýk üþüþüverir etrafýna.
Ne oldu bile demeden.
Her kafadan ayrý bir ses çýkar.
Baðýrmaya, çaðýrma, hakaret etmeye.
Adam þaþkýn ne söylediðini bile,
Dinlemeyen kalabalýðýn hakaretlerini bitmesini bekler.
Uzun sürer yargýsýz infaz.
Anlamý ve gereði yoktur.
Bir küçük çocuk ne oldu amca?
Sorusunu tam "kýrk beþ dakika",
Niye sormadýðýný kimse açýklayamaz.
Adam sükunetle ben boyalar için,
Renk üretiyorum.
Aradýðým " cam göbeði yeþili" rengi,
Buldum demek istedim.
Sadece buna sevinirken,
Bu kadar ne anlamadý bilemedim.
Amca bu ülkede düþünmek suç,
Yoksa sen bunu bilmiyor musun?
-Hayýr.
Der sadece adam.
Yaþýný baþýný almýþ insanlarýn,
Soracaðý normal bir soruyu,
Hayatýnda günah iþlemiþ,
Çocuk soruyor bu insanlar kim der?
O sýrada edepsizlik sýnýrýný aþar,
Düþüncesizce hani fýrçan,
Ulan burada duvar da yok.
Sen þimdi denizi de boyacaksýn,
Diye alay etmeye baþlar.
Elimde tuttuðum nesnenin,
Yansýmasý aradýðým bana bulmamý saðladý.
Sen þimdi denizi de yeþile boyadýn der.
Nasýl mavi oldu.
Gülümsemeyle hayatýmýn sorusunu buldum.
Heybeli alýr giderim de,
Senin yüzün neye dönüþüyor der.
Adam bakar.
Düþünme bu ülkede düþünmek yasak der.
Tam konuþacakken en havalý olana,
Bu dalga neden yan gidiyor der.
Hemen,
-Düþünmek yasak der.
Adam afallar.
Dilini çýkar der diðer hakaret edene.
Bakmak yasak der.
Neden der adam?
Bakmak görmek içindeki tek fark düþünmektir.
Bu ülkede düþünmek yasak.
O sýrada senin ülkende deniz yok mu?
Adam bir temiz deniz bu dediler geldim.
Orada ninenin birisi sen bizim,
Sana kýzdýðýmýzý düþündün.
Bu deniz o kýzýn kalbini aþký için,
Çýkarýp attýðýnda beri temizlemiyor.
O günden buraya girmek yasak.
Düþünmek yasak,
Neden bizler Japonlar olarak,
Ertuðrul Fýrkateyn’ini çaðýrdýk.
O dalga aldý götürdü.
Bize gelen her insan saygý gösteririz.
Bir tek sana yapmamýþtýk.
Osmanlý Ýmparatorluðu bu topraklara,
Gelmeden biz böyledik.
Þu kýzda senin kalbini çýkaracak.
Bu seferde Ozon Tabakasý’ný
Temizleyelim mi yoksa?
Hadi buldum rengi bu kalbe ekle der.
...
O sýrada yaðmur saðanaða dönüþür.
Balýklar zýplamaya baþlar.
Çocuk baþlar lay lay lay...
Diye ezgi söylemeye.
Ezgiler Dünya’ya yayýlýr.

Mustafa Uysal
Kütahya Doruk Gazetesi
Araþtýrmacý-Yazar
24-07-2019
18:46

Sosyal Medyada Paylaşın: