YANDI YÜREK DAĞLARIM

I.

Sisler bulvarýnda bir yetim hissiyat
/ asýlý kaldý badem aðaçlarýnda /
bulutlarý saðdý kirli nazarlarým
masal çocuklarý göründü Kaf daðýnýn ardýndan
dörde bölündü gece yarýsý uykularým
/ yarým kaldý hazan sarýsý hatýralarým
……..
âhlar düðümlendi boðazýmýn en tenha çýkaðýnda
/ bir tinerci çocuðun kesik nefesinde
vehimlere karýþtý heyulalarým
/ yandý bir gece yarýsý, yandý yakuttan saraylarým
sular alevleri öperken…
/ en büyük çýðlýktýr suskunluklarým

II.

Elem deryasýnda yüzer taþ gemiler
/ tuz buz olur camdan sularým
bir annenin sesinde saklanýr koca mazi
/ nerde benim kýrýk çýngýraklarým?
sevgi iksiriyle pansuman edilir
/ kanayan yaralarým

vesikalýk fotoðraflarda donan tebessümler
/ anýlarýn sýcaðýnda çözülür
üþür tan aðarýrken kýraðý çalan hatýralarým
hasret yorganým iken, yastýðým olur hüzün
/ anne diye haykýrýr, yanar yürek daðlarým
kuytu karanlýklarda ben her gece aðlarým…


III.

Vakit demir atýnca elem limanlarýna
/ kuþatýr asumaný yankýsýz çýðlýklarým
gönül pervazlarýna konar ak güvercinler
/ zamanýn sükûtunda uzar gider intizarým
yankýlanýr bülbülün ferahfeza naðmesi
annemin ak saçlarýnda kaybolur bakýþlarým

gönül secdegâhýnda beþ vakit kýyama durur
/ ervahýn minare gölgesine düþen hayali
gözbebeklerim büyür huzurun aydýnlýðýnda
/ sarar çepeçevre ruhu dünün melâli
taçlanýr nazarlarýmýz gül endamýyla
/ çölde serap misali…
IV.

Gün doðar, sürüklenir zaman serazat, bir baþýna…
/ kýrýlýr elbet hicran aðacýnýn dallarý
müebbet uykusuzluklar sürmez sonsuza kadar
/ erir bir gün yüreðin kocaman buz daðlarý
sarar yangýn yerine dönmüþ taze tenleri…
/ …bir annenin göðe kalkan asil kollarý…

yavru ceylanlar can çekiþir gönül daðlarýmda
/ kirletir çakallar duru sularý
yarýnlar prangaya vurulur gün doðmadan…
daraðacýna kaldýrýrlar taptaze umutlarý
/ zihnimiz allak bullak, düþler keþmekeþ, yarým…
Cevaplar, arar durur müstakbel sorularý


V.

Ýrileþir bir annenin sofaya düþen titrek gölgeleri
sesler yankýlanýr gecenin kapkaranlýk beton duvarlarýnda
/ renkten renge girer mahcup suretler
/ taþ kesilir anne demeyi unutan diller…
bir yetim buse kondurur buz kesen dudaklarýyla
/ …bir annenin yere düþen balçýktan gölgesine

…her baharýn kýþý, her yüreðin düþü vardýr elbet
düþler de yenik düþer senelerin kurþundan aðýr siluetine
servilerin üstünde kararýr ak bulutlar bir akþam vakti
/ eleðimsaðmanýn peþine düþer öksüz yürekler
…ve bir tümsekte sükût bulur her ne varsa, bozulur büyü
/ gökte asýlý kalýr onca dilekler…

VI.

Kör þafaklarda lime lime olmuþ daraðacýna asýlan duygularým
/ siyahla beyaz arasýna sýkýþmýþ renk coðrafyam
/ uzayan gecelerde masmavi düþ yorganým
yýldýz yaðmurunda payýma düþensin annem
aç kurtlar sofrasýnda hissiyat salya sümük…
/ gönül ocaðýnda piþensin annem

hicran türkülerini daðýt kestane rengi gözlerinde
kadim dualarýn kýrsýn zamanýn azý diþlerini
/ saksýda karanfiller canlansýn gün doðarken…


VII.

Sen ki ilkbahardýn mevsimler içinde gül kokulu, güller içinde
ayazlarda perçemlerin hâlâ buz tutar mý senin
/ bilirim ki en metanetlisiydin annelerin
efkârdý gece yarýsý daðýnýk düþünceler içinde savrulan
/ yürek daðlarýma yaðan kar boran…
minyatürlerden göz kýrpan þehla bakýþlý güzeldin
sevda burçlarýnda serteser dalgalanan al sancak
göklerinde hâlâ maðrur yýldýzlar parlar mý evreninin?…


VIII.

Adýn adýmdýr can evinde hücrelerime ezberlettiðim
/ açýlan ellerime düþen rahmet damlalarýsýn Eyüp’te
her yol ayrýmýnda kýlavuzum, temelimdeki harçsýn
kurumuþ dudaklara can veren ab-ý hayattýr çeþmen…
/ …zülfünün her teli karanlýk bir aðýttýr
sularda can çekiþen suretin köpüklerle yýkansýn her gece
/ tarif tarife muhtaç sözlerin yangýnýnda
sen cansýn, canansýn, efgansýn, sultansýn anne…


IX.

Nasýl durulur gözbebeklerimdeki bulanýk bakýþlarýn
sen ki hercai menekþesin baharý müjdeleyen
/ annesiz an/nedir, kupkuru bir gölgedir
bengisu diye içip kandýðým geniþ zamanlarda saklý düþ kanaviçesi
ne zaman son bulur gece yarýsý ürpertilerim?
kelimelerin kýskacýndan nasýl kurtulur hissiyatým?
/…dualarýn gergefinde nakýþtýr gül cemalin
gitmek midir kalmak mýdýr daha zor?
/ denizleri bile yaktý yüreðimde senden arda kalan kor


X.

Ahlara gömdüðüm mukaddes gölge,
/ ölümsüzlüðün mumyasýsýn düþ piramitlerinde
/ gönül sahrasýnda sükûtu öðüten sahrâniþin
ilk duam ve son âhýmdýn sen…
þimdi çaðlayanlar akýyor saçýnýn her telinden
kurumaya yüz tutuyor tomurcuk güllerim
/ ýstýrap çiçekleri açýyor gülþenimde
kaldýrýmlara býrakýyorum sana dair yalnýzlýðýmý
hýçkýrýklar düðüm düðüm boðazýmda duruyor
/ piþmanlýklar dolaþýyor yangýn yeri tenimde
maveraya elem taþýrken sabýr yüklü kervanlar
/ annemin nurdan gölgesi uzadýkça uzuyor kül olan evrenimde

M.Nihat MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: