müptezel şikayetlerim dudaklarında yerini ararken…

dilsizlerin dergahýnda seviþtiðimiz o geceyi hatýrla
yer döþeðinde
bir de yar döþünde ýlýklandýðýmýz
sebepsizliði bulmaya geldim peþin sýra
peþin peþin ödedim terk edilmiþliðin ahlarýný
þimdi öylece bir masada eskiyorum
þikayet etmiyorum
aðzýndan içmek için cigaranýn dumanýný
yüreðimi sýkýþtýrýyorum sabah ezanlarýnda
belli ki bir cinnete gireceðim seninle
kuþansam ne fayda zýrhlarýmý
biliyorum sadece yakacaksýn canýmý
korkmuyorum hadi dene
kaç kere ölürüz biz böyle
söylesene
kaç kere

kocaman açýyorsun gözlerini
koca olmuþ etimi severken
müptezel þikayetlerim dudaklarýnda yerini ararken
küllükte býrakýyorsun sana olan hayranlýðýmý
en uç noktam da yakalýyor ellerin kaçýklýðý
sonra iðne ile iþliyorsun beni gergefine
dört ayaklý gergef
iki ayaklý benden intikam alýr gibi gülümsüyor sana
hiç bitsin istemiyorum akan kutsallýðýn beni resmediþini
biliyorum sadece içeceksin beni
korkmuyorum hadi dene
kaç kere ölürüz biz böyle
söylesene
kaç kere

cemrelerle gelirdin vahþetimin seyirliðine
ay tüm masumiyeti ile sýrýtýrken bize
seni adým gibi ezberletirdi
adým adým gezdiðin tenim de
küflenmiþ günahkarlýðýnla dolanýrdým
sevdamýn bana ait bahçesinde
ben öptükçe büyürdü sende ki isyaným
uçuðunda alazlanýrdý heyecaným
biliyorum sadece seveceksin beni
korkmuyorum hadi dene
kaç kere ölürüz biz böyle
söylesene
kaç kere…

alicengizoyunu
(…sayýsýz kere… çünkü sen öðretmiþtin iki ile ikinin dört etmediðini…)


Sosyal Medyada Paylaşın: