22 Mart

22 Mart Þiiri

Gün içinde gün.
Gece içinde gece.
Bir rüya gördüm,
Sen ve ben, içinde.
Yalnýz biz vardýk.
Kýsacýktý.
Yaralýydýk.
Uzaktýk.
Garipti.
Fakat samimiydi.
Gerçekti.
Sýcaktý.
Yaþamaya deðerdi.
Kehanetim olmuþtun.
Seni bulmuþtum.
Acýlarým iskemle gibi dururken karþýmda.
Sen çýkmýþtýn mutlu bir an gibi karþýma.
Bir çýrpýda gelip, bir çýrpýda gitmiþtin.
Hiç rastlamadým sana,
Ve sana benzeyen hiçbir þeye.
Yada senin gibi kafiyeli bir kelâma.
Adýnda ne vardý bilmiyordum.
-Da baðlacý üzerinde durdum.
Deyimlerde olur sanýrdým.
Derinlerde olduðunu anladým.
Her kelimeye bir ifade ekliyormuþ meðer.
Seni bulunca anýmsadým.
Yüreðin sýcacýk bir þiiri anýmsatýyordu.
Özlemek için, sevmek için, samimiyet bulmak için belki de.
Geliþin, bir ressamýn tuvalýnda gizlenen resim gibiydi.
Baharda esen rüzgarýn serinliði gibiydi.
Elbette ki yutkunamadýðým bir sözcük gibiydi.
Sesin, hiç duymadýðýn hâlde ince bir sessizliðe gömülü çýðlýk gibiydi sanki.
Duymadým, duyamadým iþte.
Saðýr deðildim ama yine de baðýþla.
Mesafeleri aþmak bir atla.
Gelmek istemez miydim hiç doludizgin sana
Gözleri açýk da kör olabiliyor insan.
Ne denir mavi göklere,
Karanlýk gecenin mavi yýldýzlarýna.
Sen denir belki de, geliþinde aydýnlanan bir sabaha.
Kýsacýk da olsa, tanýdým seni.
Ummadým baþka baharlarda.
Demedim eyvallah gidiþine.
Ben vedalarý hiç sevmedim.
Bu yüzden veda etmedim.
Sözgelimi tutamaz zaman kimseyi.
Yada çözemez eskiden beri.
Þu küçücük kalpte, nice bir yer verdim sana.
Bir þiirde adýn var, altý çizili bir hüzün.
Ama sen ne bazýlarýydýn, ne de baþkalarý..
Kimse bakamaz senin gibi, uzaklara..
Kimse gülemez senin gibi, bana.
Kimse sevemez seni, benim kadar güzel.
Çünkü ben seni kýsacýk bir zaman diliminde,
bütün hücrelerimle, uzaktan sevmiþtim,
görmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın: