Davetsiz oluþumu unuttu sanma Ya gelemezse kurgusu var Suskunluðumda. Sen benim vazgeçemediðim Vazgeçemeyip, eriþemediðim Yasaklarda sevdiðim adam!.. Kalbimden bir türlü yolcu edemediðim Yüz kez uðurlayýp Bin kez çýplak ömrümü peþine taktýðým adam Son seferim Son yolculuðum Son duraðýmda Caným telaþta ey sevgili Sensizim, yalnýzým, acýlarýmla
Gel sevgili! Giderken býraktýðýn o meçhul yerdeyim Yazýlarýn dönüþtüðü garip bir seferdeyim Sabahýn seherinde akþamýn hüznündeyim Mevsimlerim sen olmuþ solgun yapraklar gibi, dökülen güzdeyim Sorma, sorma ne haldeyim Uçurumun kenarýnda düþüncelerim Bir muallaktayým. Azrail ruhum da bekleyiþte can havli ile direnmekteyim. Dilimde bir ölüm sessizliði Seni, seni beklemekteyim
Gel sevgili! Ben senin ömür defterinde Yazdýðýn þiirler de Kurduðun cümlelerdeyim. Kaderin kaderimde yazýlý Ey yâr! Tevekküldeyim. Doðduðun kentte Baktýðýn güneþteyim Güneþi avuclarýna al ýsýt Ben sensizliðin gölgesinde Her gece üþümekte Yok olup tükenmekteyim. Belki bilmiyorsun ama sessiz sessiz ölmekteyim!..
~kayýplarým vedasýzdýr benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.