Yaþlý bir aðacýn topraða devrilmesi gibi Her akþam yerlere serilir gövdem Milat öncesi bir kale gibi Çatlayan duvar gibi yýkýlýr her dem Bakýþlardan silinirken yüzüm Gözlerimin görünmez dibi Baþkasý deðil Benim bütün bu onulmaz derdin sahibi Aynanýn karþýsýnda
Dudaklarýmdan Her dökülüþünde geçmiþ zaman ezgilerinin Eski bir dikiþ gibi ilmek ilmek söküldüm Kývrým kývrým büküldüm gözlerimde Aynanýn karþýsýnda kendi ellerime döküldüm Dudaklarýmdan
Aynanýn karþýsýnda Ufak ufak adýmlarla yaklaþtýðým ufuk Aslýnda Ufak ufak adýmlarla uzaklaþtýðým sonsuzluktur Diye düþünürken her daim Karþýsýna her geçiþimde Esriyen gözlerim sanki uçurum Efsunlanmýþ gibi dururum öylece Ard arda kendi içime düþüp kaybolurum Ard arda dibe vururum Aynanýn karþýsýnda
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.