SEFASINI SÜRÜYORUM HİÇLİĞİMİN...

Muradý dillenen bir þahika:
Kanatlarýnda düþ perimin, kanayan yýllar:
Mevsim gibi aþk gibi
Nice nice öðreti
Þimdi kimliðimi yýrtýyorum
Sefasýný sürüyorum hiçliðimin
Gönle ket vuran þu ölümlü seyirde bile
Kýt kanaat mutluluðu yaþayanlara sirenleri
Ýç sesimin.

Aþkýn bayat ekmek tadýnda;
Kokusunda bir de yalnýzlýðýn
Öykündüðüm kadar da öldürmeyi baþardýðým
Elbet nefsin sureti:
Kanatlarýndan damlayan kir gibi bedellerin
Ferinde gidip geldiðim ölümlü iklimin.

Sancaðýnda, tutacaðým gölgemin
Sevecen sesinde buklelerin ki
Tininde ölüm bile yazsa kaderin
Layýk olduðum da deðil
Bilakis lakayt varlýklara binaen
Töhmet altýnda geçen ömrün
Kanatabildiðim kadar açýk yaralarým
Yaren bildiðim sevginin;
Bir de dikenleri
Yazmaya durduðum þiirlerin.

Elbet gülün de solgun yüzü
Gülmeyi unutan insanlýktan düþen payýma
Sabrý azýk bildiðim
Yüce Mevla’mýn katýnda.

Diri gömüldüm ben yeminlere
Aþký da ördüm günbegün
Fýsýltýlarýn dahi ayyuka çýktýðý
Sýra dýþý güncemde yankýlanan
Her i mgede takýlý aklým
Her tekke belki de sureti yüreðin
Kazýdýðým adýmý
Kazdýðým mezarýmý
Kandýðým her latif düþte
Serildiðim bir billur rahle ki
Varlýksýzlýðýn tokadý çarparken ruhuma
Demlendiðim þu aþk hatýrýna.

Künyemde izafi bir isim,
Aþka sancak
Ölüme de kucak açtýðým
Ýrkildiðim sesi gibi kederin
Kancasýnda yalýn bir tarife
Közünde semanýn söndüðü bir badire
Gel de gör beni þimdi
Ne olduðum deðil neydim senden önce?

Nazýmdan niyazýmdan dökülen her hece
Balta girmemiþ gönüllerde
Sevgiden bihaber kimliksiz þecere
Aþkýn hatýrýna da deðil yalnýzca
Dipsizliðin rücu ettiði
Þu kaknem yýllarda
Evirip çevirip kördüðüm
Ayan beyan sökün eden hüzün perim
Elbette kim kimin günahýný aldýysa.

Yanan günden yeryüzüne naklim;
Ketum iniltilerden duymayý reddettiðim:
Þükre doyamadýðým
Sevgiden asla ödün vermediðim gönül neferim
Seferi bir huzur
Seyyah iken de bil mukabil ölüm
Devrandan sýzan her yanký
Elbet yanýk sesinde türkülerin
Bahþedilen ne ise baþým gözüm üstüne yüce Rabbim.


Sosyal Medyada Paylaşın: