CORONA'NIN HİKAYESİ
ABAHA
CORONA'NIN HİKAYESİ
Mazlumun sinesinde vahþi amellerini
Test eden medeniyet sarýlýnca silaha,
Bir çocuk ah ederek kaldýrdý ellerini,
Dedi: "Sizi þikayet edeceðim Allah’a! "
"Savaþ ne bilmiyorum ben daha çok küçüðüm,
Gül tutuyor ellerim düþün artýk yakamdan.
Ben zulmün külfetini sýrtlamýþ bir çocuðum
Yardým dileniyorum o en ulu makamdan."
Kör dünya, çocuklarý sahipsiz mi sanmýþtý?
Bu acý göz yaþýndan, bu dert, bu yara kandan.
Milyonlarýn feryadý arþa kanatlanmýþtý,
Irak, Doðu Türkistan, Filistin, Arakan’dan.
Kimsesizler kimsesi, açýnca kucaðýný
Gafletteki insaný þaþkýna döndürmüþtü.
Çocuklarý öldüren cellatýn ocaðýný,
Çocuðu öldürmeyen virüsle söndürmüþtü.
Hüsamettin Kandemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.