VARMIYOR...

Susma ey gönül
Sen sustukça kederlenir gözlerin
Isýtmaz içimi hiçbir þarkýn
Saklama içinde dök yak beni de

Sabret gelecek günler var elbet
Güneþ henüz batmadý hisset
Her gecenin bir sabahý
Her ümitsiz gecenin baharý vardýr elbet

Sen sadece sabret
Nemlenmesin o gözlerin
Herkes uyurken çýkalým yola
Bir ümit yeþertelim aðacýn altýnda


Dilin kalemi olur mu?
Su akarken yorulur mu?
Sustukça yasakladýðýn sözcükler
Seni ve beni uyutur mu?

Hangi günden ya da aydan
Kalmýþ bu iki beden
Zincirlenmiþ zamana mütemadiyen
Ebediyen susmuþ iki beden

Uzaklarda... Çok uzaklarda yolcusunu bekliyor
O gemi gelmeyecek belki bilmiyor
Susuyor, zamana hapsoluyor
Yanýyor da kimselere dili varmýyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: