Bulamaçlý rüzgarlarýn býraktýðý Çirkin bir atmaca. Avuç içi kadar mutluluðumu, Kapýp gitti, bir çýrpýda. Sorgulamalarý bitmiyor vazgeçemediklerimin. Kapýmýn önünden gitmedi, Türlü þekilli gölgeler. Laf tanýmýyor, kýrýlgan düþler. El aynasýndan dikiz ediyor Ayrýlýk. Diken üstünde bütün duygular, Beni makarasýna sarýp, Kafa bulan zaman mý; Hepten tanýdýk. Saçlarý tarumar, Bir alaycý senfonisi eþliðinde, Müthiþ raks ediyor kâbuslar. Yoðun bakýmda Can çekiþmekte, yaþanamayanlar. Sirke baðlamýþtýr sevgiler Yaþamýn uzun, mor dallarýnda. Hiç müsaadesi yok vuslatýn, Umutlar, karadan çok uzakta Demir atmýþ, eski mavna gibiler… (19 Haziran 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.