ÖLÜ KUŞLAR...
Yalýtýlmýþlýðýn hesabýný veriyordu kuþlar
Revnak bir kitlede doðurgan metinler gibi
Emin adýmlarla yürüyen ve büyüyen acýlardan
Alýp da hýrsýný
Bir içimlik aþklarda ebediyeti sorgulanan
Dualardan fazlasý da yoktu ruhlarýnda ölü kuþlarýn.
Bir albeniye atýfta bulunan sihir gibi
Ya da meskeni olmayan bir düþün
Prangalara vurulduðu gerçek hayat ve özlem gibi.
Ýkircikli yollardan geçen meftun ruhlar
Köhne bir unutulmuþlukta
Haykýrýyordu
Ne de olsa doðasýnda vardý hýrçýnlýk
Býçkýn gölgelere de þerh düþen sevgisiz yüreklerin.
Kýraðý çalan mevsim düþen gözlerinden elemin…
Büyüyen bir bulut belki de
Yamalý yeminlerde sýrýtan
Haris bedellerin.
Surelerdi kurtarýcýsý oysa meleklerin
Kýrptýkça gözlerini yaþlar doðuran bir ana
Aþkýn b/ataðýnda yüzmeyi unutan bir kurbaða
Sevip de sevilmeyi dahi dilemeyen saf bir rüya.
Mahzur kalýnan her delikte
Bir de didiklenen bir hayal gibi
Hazan mahsulü yüklerinde
Omuzladýklarý ne varsa
Sadece Allah katýnda kabul gören;
Ýhya edilesi ruhlarýna katýk yaptýklarý nice özlem
Varsýn ayrý düþülesi mutluluktan
Hayatta asla da taviz vermedikleri bir ferman
Elbet karþýlýðý öbür dünyada.
Bir hurafeden doðan yalancý güneþ;
Sevdiðini iddia edip elinde býçak
Sevdiklerine ihanet eden haris ruhlar bilemezken de
Kendi elleriyle inþa ettikleri o metruk tuzak.
Latif bir esinti rehaveti daðýtýrken
Rivayetlerle kucak kucaða melekler
Koruduklarý güzelliklere de nazar deðmesin diye.
Kanaviçe desenler ölümlü bir þiirden yola çýkan
Kayrasý mevsimin doðurgan bir hazan
Ne de olsa þairdi yüreði yaftalanan.
Bir bakraç;
Belki bir saçak altý
Elbet kimsesizliðin rücu ettiði bir fýsýltý ki
Doyumsuz egolarýn ayyuka çýkardýðý fazlasýyla acý
Bir de zulüm kimse güçlerinin yettiði
Oysaki sevginin de merhametin de olmazdý ýrký.
Þimdi fazlaca elleþmeden maziyle
Rabbine sýðýnan biz mazlum sevdalýlar
Aþkýn sancaðýnda biten bir umutta
Taþkýn yürekleri ile daha çok sevebilecekleri
Bir rüyada buluþurken neþreden
Elbet Ýlahi Adalet.
Göðün siperinde seven nice yürek
Azýða aldýklarý ömürden de esirgemedikleri
Nice dua nasýl ki ruhlarýna pelesenk
Varsýn erken addedilsin ölümü düþlerin
Hatta hayat denen meþrebin de vadesi dolduysa
Þimdiden
Yeter ki heybemizde müzmin bir hasret Rabbine;
Aþkýn da bekasý diledikleri rahmet
Tok gözlü kullarýna kucak açan sonsuz merhamet
Vakýf olunasý bir hidayette
Buluþmak üzere yola düþmüþken ruhlar
Çoktan azat edildikleri nefis denen küfürden
Nasýl da uzak
Düþmeden iblisin tuzaðýna
Ýhlaslý ve müstesna nice mümin yürek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.