ÇIĞLIK

ÇIÐLIK
Yusuf Yýlmaz
Yýllardýr ne hayaller kurdum.
Seni aradým yollarda, daðlarda , ovalarda,
Annemin göz bebeklerin de, her yerde…

Nerde benim kahramanlarým,
Buðulu gözlerle hal hatýr soranlarým?
Çiçek çiçek, sevgi sevgi, gülücüklerim…

Ey kahpe kurþunlarla yere serilen yiðitlerim!
Siz ki gözünüzü kýrpmadan
Güneþten ,ýþýktan, bahardan,
Anadan yardan vazgeçtiniz.
O zaman,
Ben de sizi yüreðimin en müstesna yerine koyuyorum.
Ancak bu þekilde insan olduðumu hatýrlayabiliyorum.

Giden geri gelmiyor.
Ölenle ölünmüyor.
Sessiz ve derin gecelere gömülmüþüm!
Kýyametler kopacakmýþ,
Yýldýzlar sönecekmiþ,
Bulutlar beyaz ,deniz maviymiþ,
Gün doðmuþ, günler doðmuþ…
Ne çýkar.
Demek ki hayat hak ettiðin gibi yaþanmýyormuþ…





Sosyal Medyada Paylaşın: