Ýçimde bir burukluk var, Hissediyordum. Sabahý zor ettim. Komþu evden bir çýðlýk geliyor. Koþtum. Baktým ki uzanmýþ yatýyor, Kanlar içinde Mehmet’im. Gözlerim döndü birden, Dünyam karardý; Ýþte o an, Ýsyan bayraðýný çekmiþtim. Gözleri kapanmýyordu. Doyamamýþtý bu dünyaya belli.
Birden bir þey oldu, Baharýn rengi vurunca yüzüne Dönüverdi ay ve yýldýza Bayrak olmuþtum Mehmet’im Býrakmadý melekler onu Gök ,yer ve denizin sahibi emretti Aldýlar ruhunu Götürdüler cennete
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.