Sen ne bilirsin ki aþký,
Canýný canýna katýpta sevdin mi hiç?
Sen ne bilirsin ki alev alev yanmayý,
Uðruna gecelerini feda ettin mi hiç?
Aðladýn mý gözlerin kan çanaðý olana dek?
Týrnaklarýný batýrdýn mý etine acýdan kývranýrken,
Kimse sesini duymasýn diye, yastýðýný bastýrýpta yüzüne,
Aðladýn mý sabahýn ilk saatlerine kadar?
Sen ne bilirsin ki ayrýlýðý,
Uzanýp dokunmak istedikçe sevgilinin ellerine,
Uzaklaþtýðýný hissettin mi yavaþ yavaþ?
Bir kez dokunabilmek için saçýnýn tellerine,
Geceler boyu dua ettin mi hiç?
Sen ne bilirsin ki ölüp ölüp dirilmeyi,
Yaz günü kar yaðdýmý umutlarýna?
Yetinmeyi bildin mi yarin girince rüyalarýna?
O’ na sarýldýðýný düþünüp her seferinde,
Sarýldýn mý " O" diye bir oyuncaða?
Leyla ATÝK/ ÝZMÝR
23-Haziran-2008
Bu þiirin her hakký saklýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.