Gidiþlerim uzaklaþmak için deðil. Yakýn olmak için, bilinsin artýk. Seviþlerim yalnýzlýðýmdan deðil. Aþka susamýþým. Bu susuzluðum , dinsin artýk. Gerçi mevla’ya varamadýkdan sonra... Leyla’yý sevmiþim, neye yarar. Kýlýcýmdan kan damlýyor. Belaya bulaþmýþým, kim korkar Kapýmda binlerce dert... Bu mu sevda. Omuzlarýmda aðýr bir yük... Bu mu dünya. Umudum da kalmadý artýk. Þu ruhum sahibine kavuþuversin. Ne olur þu doðan güneþ, Vuslatým oluversin. Sebebim de kalmadý artýk. Cezam neyse, affedilsin. Þu üç günlük hesabým... Kesilsin artýk. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.