Bazen bir sözdür bizi üzen,
Bazense bizizdir kendimi sebebsiz yere üzen.
Ýþte hayat bu...
Bazen sensindir üzülen bazense sevinen.
Bir gün gelir terkedilirsin,
Bir gün bakmýþsýnki terketmiþsin.
Hayatta çaresiz kalýrsýn!...
Ýþte yine üzülende sensin ayný zamanda sevinende.
Arkadaþýndýr seni seven ve üzen,
Herþeyini paylaþýrsýn onla.
Bazense çekinirsin onla konuþmaktan.
Ama en sonunda üzülende sen olursun sevinende.
Büyüyende sensin,
Aþký tadanda.
Bütün bunlar sonucunda,
Üzülende sensin sevinende.
Bazen keþke dersin,
Bazense benliðinle iþte ben buyum dersin.
Sonunda ise en doðru kararý sen verirsin
Çünkü bu sensin!..
Üzülende sensin sevinende...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.