Kaçırılmış Trenlere
Gece oluyor kararýyor gölgesi bile insanýn
al diye uzatýyorsun gönlünü dönüp bakmýyorlar
kurtlu kurumuþ bir dal gibi orta yerinden kýrýp
saplýyorlar mezar baþlarýna ýþýðýnda Ayýn
artýk yaþamýþsýn ölmüþsün ne fark eder
gittiðin yollar da güldüðün yüzler de tuttuðun eller de
haymatlos bir adamýn ruhudur bilesin
Uzun zamandýr eskiyorum uzun zamandýr çürüyor
çýldýrmýþ bir hayat albümünden gülen resimler buluyorum
kopya kalpler çýkarýyorum ense kökümden durmadan
dilime doðru yürüyor zehir zemberek sözler
oturma kalkma yürüme sus konuþma artýk boþu boþuna
kime baksam yüzünde bir intizar duasý acý tuhaf bir inkisaf
ne yani diyorum þimdi bunu mu bunu mu seveceðim
gülümseyen yüzler sinsi þehir eþkýyalarýyla dolu artýk
çatýlmýþ kaþlar gibi gergin hýzlý adýmlarla yürüyor adamlar
bir köpeðin maskesinden yüzüme aldýðým gülücük kadar
kandýrmýyor yüreðimi pembe fistanlý candan kadýnlar
hep ayný hikayenin kahramanýyým hep ayný masalýn giriþ bölümü
develer tellal iken pireler berber olur hep ben ise yalýn
pirifani bir ananýn aklý evvel kel oðlu durum bu kadar net
pespaye bir adamým hatalý üstelik sonsuz ritmik
bozuk düzensiz iç içe dertlerin ardýþýk keyfiyle gülen damdaki kemancý
onca kalabalýðýn içinde olabildiðince yalnýz bir kibritçi kýz
hor kullanýyorum zamaný kelimelerimi ve aþký onu da biliyorum
yarattýðýn ayrýlýðýn üstüme düþen payýný da aldým bu dünyadan bilesin
þimdi kýyameti bekleyen Ýsrafil gibi bekliyorum köþemde
Tanrým kim bilir belkide beni tekrar seversin diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.