merhametine muhtaç deðilim artýk kendi yangýnlarýmý baþka tenlere mahkum edecek kadar da düþmedim daha hala bir aþk var yüreðimin en derininde biliyorum üzerine toprak atýp daha fazla gömmeyeceðim onu karanlýða
tutsak kaldýðým her söz özgür kaldý þimdi içimde ne saklanmaya gerek duyarým artýk ne de kaçacak kadar aciz düþerim bir daha bir kalp var içimde yine atýyor hissediyorum sana yine yenilip bir daha susturmam onu asla
gidiþler için bahane üremeyi býraktým çoktan kalmalar için yalvarmak ise artýk benden çok uzaklarda gözlerimde bir alev yükseliyor görüyor musun senin için yaðmurlarla söndürecek kadar küçülmem bir daha
keþkeleri amalarý acabalarý kaldýrdým lügatýmdan maziye sýðýnýp takýlý kalamam bir daha çok geç kalmadan anladým neyse ki gerçeði bu ömür birinin uðruna harcanacak kadar deðersiz deðilmiþ aslýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.