zamanýn durduðu bir an artýk sahibi olmayan bir postala ölü çiçekler ekti acýyla titreyen elleri sulamaya gerek yoktu artýk o ölü çiçeði çünkü tek görevi baktýkça hatýrlatmaktý gideni
yedinci mührü kýrmanýn vakti geldi dedi adý daha varolmamýþ yedinci meleðe var gücüyle seslendi bir alev topu gibi yakarsa dünyayý kanatlarý aydýnlatýrdý belki de içimizde sakladýðýmýz gerçek karanlýðý
aklýn almadýðý sýnýrlar içinden çýktý yedinci melek dilden dile dolaþacak hikayesini anlatýlmasýna izin verdi fýsýldayýnca tüm kainata gizemini dilleri yakmayacaktý söyleyebilecekti böylece herkes ismini
ama
masal gibi dinlenip uyutulsun diye deðil ibret alýnýp mýh gibi akýllara kazýnsýn diye tüm gizeminden vazgeçti
en büyük korkularýnýzla yüzleþmek zorundasýnýz dedi artýk içinizdeki þeytana dur demelisiniz bu son mühürdür avuçlarýnýzda tuttuðunuz dikkat edin kýrýlýrsa eðer bu sefer gerçek cehennemi dünyaya getireceksiniz
dikkat et ey insan unutma sakýn kendi çizdiðin yolu takip ediyorsun ama yürüdüðün yollarý her bozduðunda nice postallarý kimsesiz býrakýp ölü çiçeklere yeni yuvalar yaratýrsýn yalnýzca
sustu sonra ve gökyüzüne yükseldi tüm ihtiþamýyla alev aldý kanatlarý feda etti kendini büyük acýlarla
gözlerinden dökülen her bir yaþ ise kimsesiz postallardaki ölü çiçeklere yaðdý usulca
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.