babasý olmayan bir dünyada kirpiklerimi gömsem dedim güneþe
bana bir pazar sabahý günaydýn borcunuz vardý bilirsiniz günler elbet aydýnlýða kavuþurdu Siz kaçýncý pazarda kaldýnýz sahi bu haftalar ondan mý hep günahkardý
bilmiyorum bir þey var tam þuramda bir þey var þu solunum denen eylemi öteleyen bir þey var iþte ötede ama bana çok yakýn olan bir þey var ama adý yok buna bir ad bulun ben mesela bir at sýrtý diyorum buna neden mi diyorum atlarý seviyorum çünkü nefes almak dediðin terlemiþ bir at sýrtýnda yol almak deðil midir dünyaya
dengini ararken dengesizliðini keþfeden bir kedi kadar yalnýzým bilirsiniz dengini bulmak insanlara has deðildir kapý açýlacak ve içeri babam girecek üstüme kapý açýlacak içimde kapanacak o kapý ayakkabýlarýný dýþarýda çýkaracak yine babam ve ben kolay giyebilsin diye eþiðe doðru çevireceðim tabanlarýný bir daha yeniden anacaðým tüm babasýz kalmýþlarýn adýný
kapý açýlacak ve gelecek babam anahtarlarýný neden yanýna almadýn diye soracaðým ben ona ama yolunu ondan ayýrmýþ olan kalbim o cevabý duyamayacak bir daha
yýkanan bulaþýðýn kýsa sürmesine aþýrý üzülmek bilirsiniz bu korkunç olan þeyi yalnýzlýðýn bir parçasýdýr kendileri sizin de bir hikayeniz var mýydý sahi mavi kirli bembeyaz belki benim bir hikayem vardý ama bütün kahramanlarým öldü ölümün olduðu yerde mutlu son olur muydu
kalbimde paslan artýk ölüm meleði ben artýk babamýn gözleri gibiyim sonsuzca kederli
özür dilerim ben sanmýþtým ki haykýra haykýra yaþayacaktý yine gözlerim
o sonsuzluk gibi
...
my
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.