ýssýz bir çöl gibi susuyor gözlerim ve ben derinliðine kapýlmýþým buzdaðlarýyla çevrili dört yaným çünkü sen varsýn
Devinimsiz duraksamalarla yazgýsýyým çoðalan çýrpýnýþlarýmýn derin yaralarýmý kapatamýyotum çünkü sen varsýn
Tek bir hücrede tek bir yaþama razýyým düþ deðil gerçektir kapýlmalarým çemberindeyim ateþin soluksuz yüreðimdeki bulanýk kýrpýnýþlara gömülüyorum çünkü sen varsýn
Biterken sonsuz kuþlarýn mevsimi ben de yol alýyorum uzaklara yanýmda taþýdýðým sancýlarla beraber ve yorgun bedenime söz geçiremiyorum çünkü sen varsýn
Ölgün rüzgarlarýn esintisiyle bitkin düþtüm uçuruma varýnca boðucu dumanlar çýkarsýz aþklar ve sevmenin en acý tadý sevdikçe çoðalan kýrmýzý güllerin saðanaðýna tutulmuþum çünkü sen varsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
RIFATCHA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.