Ben sýðdýramazken seni, þu ahir ömüre.
Hakk emriyle sýðdýn, iki metrelik kabire.
Þükür olsun, sabrýný verdi bu gönüle.
Amma yýllarým sana hasret geçiyor.
Keþke senden bir tane daha olabileydi.
Anne’m deyince, anneler dönebileydi.
Kýymetleri yaþarken bilinebileydi.
Sen sandýðým yüzler, acýmý dindirmiyor.
Toprak mý oldu o sýðýndýðým kucaðýn?
Gittin de zindana döndü, yurdum bucaðým.
Þefkatini, ben þimdi kimde bulacaðým?
Sana "Öldü" demek, bana aðýr geliyor.
Her dua vaktinde, mahzun olan gözümü.
Aðlatýr yüreðimi, yokluðunun hüznü.
Secdenin nuruyla bezenen o yüzünü.
Kefenin örtmesi, ciðerimi yakýyor.
Bundan sonra, daha da yüzüm gülemez.
Boþa mý derler? Anasýz kuzu, melemez.
Kýymet bilmeyenin, kýymeti de bilinmez.
"Anam yaþýyor" diyene, içim gidiyor.
Öksüz denince, peygamberi hatýrlarken.
Öksüzlüðü, ismime yakýþtýramazken.
Öleceðini, hayal bile edemezken.
Þimdi dilim, adýný rahmetle anýyor.
Dalýp gittiðim beyhude dünya iþlerim.
Piþmanlýðým, senden ayrý geçen günlerim.
Sen Elif oldun, ben Vav olup eðilmedim.
Ömrüm bir taþa, anne demekle geçiyor.
Ya bu ayrýlýðýn, vuslatý olmayaydý.
Ya ahireti-cenneti, yaratmayaydý.
Ya gönüllere teselliyi koymayaydý.
Diyorum da, bu acýn bir parça diniyor.
Anne olanýn, evlatta alacaðý var.
Kýymetini bilmeyenin, bulacaðý var.
Yüce Hakim’in, bir hesap soracaðý var.
Cevabýnýn korkusuyla, ruhum titriyor.
Anneydi, Peygamberi dünyaya getiren
Anneydi, Cennet ayakaltýna gizlenen.
Anneydi, kýymeti ölünce bilinen.
Aklýma geliyor da, vicdaným sýzlýyor.
Ýlker KAHYA
{Veliaht}
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.