Akdoðan bakýþlý gözler parlýyor,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Mevsim göz kýrpýyor, þartlar zorluyor,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Baþkaldýrma ama, baþýný kaldýr,
Ne düþmana güven, ne dosta saldýr,
Albayrak þereftir, vatan kutsaldýr,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Bir hedefi vurur, yaydan çýkan ok,
Sonu mutlak zafer endiþemiz yok,
Hiddete kapýlýp kuduranlar çok,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Hayata geçecek, hülyalarýmýz,
Gerçeðe dönecek, rüyalarýmýz,
Artýk birleþecek, dünyalarýmýz,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Zamaný kovalar akrep, yelkovan,
Ne durmayý bilir, ne susar bir an.
Biter fetret devri biter her buhran,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Çað aðýrlýðýna koç yiðit bekler,
Bir yanardað patlar, bir arslan kükrer,
Ölü topraðýndan silkinir, Türkler,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Tarih ile yaþýt, Türklük sevdamýz,
Ta! ’Kâlû belâ! ’ dan beri yanarýz,
Turan için doðduk biz ondan varýz,
Aysýz bozkýrlarýn kavruk çocuðu...
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.