Zaman, asýrlar boyu adýmýzla dolmuþtu,
Bizim ile beraber yaþamýþtý solmuþtu,
Allah’ýn sevdiði ve razý olduðu yönde,
Medeniyetimizin hizmetinde olmuþtu.
Hamlemiz imar eden, süsleyen kutsi eldi,
Arkada býrakýlan hayat veren bir seldi,
Saray, köprü, camiler, kervansaraylar, hanlar,
Her adým attýðýmýz, beldelerde yükseldi.
Elimizin altýnda, kiþneyen küheylandý,
Ne gün ki hudutlarda, maðlûbiyet yaþandý
Bize zýt, dünyalarýn karþýsýnda ezildik,
Birleþen yolumuzun, ayrýlmasý o andý.
Ýman cephemizde de zaferler sona erdi,
Rüzgârlar hep savurdu fýrtýnalar yön verdi,
Yanaþtý; demir attý, batýnýn rýhtýmýna,
Dünyamýzý kararttý; küfrün, küflü her derdi.
Hiç, aþýk olmasa da gözümüz, kaþýmýza,
Seyirci kalmayacak hep karakýþýmýza,
Uzaðý yakýn eden, Kutlu Burak hýzýnda,
Kudret kartalý olup konacak, baþýmýza.
Zaman, bize dönecek kutlu birlik çaðýnda,
Bozkurtlar tutulamaz bir örümcek aðýnda,
Türk zamana deðil de, zaman Türke uyacak,
Þölenler yapacaðýz, kutlu Tanrý Daðý’nda…
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.