BİLİYORUM BİR ÇOCUK GİBİYİM
’’biliyorum bir çocuk gibiyim’’
saçýma kýrlar düþer
ne bir arayan ne de soraným var
yoksa sen de yalnýz mýsýn benim gibi
biliyorum çok yorgunum
yenilenmek lazým belki de,
ama nasýl ne yapalým
yoksa güncellenmeli mi..
kendi içime kapanmýþým
bu çocuksu halimle
affediyorum her kesi
belki onlar da affeder
bilemiyorum ben neden
öyle özledim ki seni
hayalinle yaþýyorum
boþ umutlar biteviye
ben olmayý seçtim kendimce...
bir anlamý da kalmadý bu hayatýn
sen gittiðinden beri
yaþlý bir kurt gibiyim
ne suyun tadý ne de sensiz þarkýlarýn adý
dudaklarýmda sevgin
içimde buruk bir acý kaldý
bir sensiz boþ bu hayat
bir de bensiz kimde kabahat
yýllar aylar geçse de nafile
hastalandým ben ben yine
of hala gelmedin diye
bu yürek kiminle olsun
söyleme en iyisi kimseye...
’’uçup gitti göçmen kuþlar
hayat her gün yeni baþlar
acý geçer bütün aþklar
böyle hüzünlüyken yaþlar...
her gün aðladý bu kuþlar
sensiz geçiyor bu kýþlar
yüreðimde sancý baþlar
böyle hüzünlüyken yaþlar’’
hiç bir þey de gözüm yok
ne mal ne de mülkünde
zaten hiç bir þeyim de yok
sevgimden baþka ne kaldý
onu da baðýþlýyorum herkese
evet herkese tek mirasým da o benim
yalandan uzaktýr emelim
iyiliksever bir halimle
biliyorum bir çocuk gibiyim
’’merhaba’’ diyebileceðim
ah biri olsaydý da
o bana yeterdi...
Behçet Bük Eskiþehir
21.2.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.