Ölümün avucunda Uzaklara dalgýn dalgýn baktýkça Anlam kazanýyordu her þey Meltem rüzgarlarý okþadýkça yüzünü Derinleþiyordu gözlerin Yapraklarýný sallýyordu dikenli güller Bunca karanlýða inat Sevdamý korudum hüzünlerden Yüreðimde sakladýðým bulutu Býraktým usulca gökyüzüne Yalan dolan sözleri duydukça Ellerim yüz kývrýmlarýnda dolaþtý Yalnýz býrak,git be yalnýzlýk Sensiz de sabahlarým ben geceleri Bana hayatý anlamlý kýlan her þey gibi Gözlerin ayrýlýðýn en kesici nedeni Ciðerimi yakanlarý bilemezsin Baktýkca yýldýzlara Bir garip olurum Þiirler yazarým mor gecelere Karmaþýk duygularý çözerek Sonuçlar çýkarýyorum yaþamak adýna… Düþmez yakamýzdan suskunluk Karanlýk arasýndan bakan gözler Ne katar ömrüme Bir konuk saygýsýyla Solgun resmindeki dudaklarýna Veda busemi býrakýyorum El sallýyorum anýlara Ayrýlýk rüzgarý esiyor Yaþama hükmünü sürdürse de tenimizde Seni de beklerim Bu dünyadaki veda geceme Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.