çelişkiler ve kayıplar...
Sensizliðin doldu boþ ve hüzünlü odama,
Her gece hayalinle üþüyorum,
yani;
Baþ aðrýlarým ne durmak ne de dinmek biliyor,
ve;
bugün bir yenilik yapýp ayrýlýk þarkýsýný besteledim senin için
okudukça;
anýlarýn içinde düþ kalýyordun ne yazýk ki!!
ama kaybolduðun gerçeði hep bir obje olarak usumda yer ediniyordu..
sonra bu gerçeðin baskýya dönüþtüðü anlar oluþuyordu
nedendir bilmiyorum
þehir sessizliðin izbesine gömülüyordu
Sokaklar,caddeler bulvarlar kimsesiz kalýyordu,
Çünkü nereye baksam buðulu bir sen kokuyordun her camdan,
Çünkü nereye baksam senin ayak izlerinle doluydu tüm kareler,
Çünkü nereye baksam her taraf taziye evi
Her tarafta yokluðunla ölen gönüller vardý……
ve sen bu hengemenin içinde,
bütün herþeyi içine çeken bir sünger gibiydin.
hangi cehenneme gittin ben de bilmiyorum...
iyi ki de siktirip gittin......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.