UNUTMALIYIM SENİ

Güneþ gözlerimin içine doðuyor
Uyan artýk der gibi "Uyan artýk, kendine gel ! "
Yaðmur yaðýyor dýþarýda
Bulutlar da benimle birlikte aðlýyor belli ki
Ben de bulutlar gibi tutamýyorum gözyaþlarýmý
Arkadan umut verircesine güneþ vuruyor yaðan yaðmura
Ýnadýna mutlu olmak için gökkuþaðý oluþturuyor.

Sana söylemek istedim içimdekileri
Belki beni anlarsýn sandým, ama olmadý
Aþk ne zor demiþlerdi de inanmamýþtým
Aþk deðil, aþk acýsý zor.
Bütün yaralar kapanýrda, aþkýn yarasý kapanmaz

Hayalimde hep bana bakýyordun, gözlerini ayýrmadan
Gözlerinin içi gülüyordu, elimi sýmsýký tutuyordun
Ama þimdi yanýnabile yaklaþamýyorum
Ýçinde baþka birduygu var biliyorum
Ama bunu bile bile seviyorum seni, özlüyorum...

Sevmek mi ? Herkes senden nefret ederken ben...
Ben nasýl seviyorum seni ? Hayýr , hayýr sevmiyorum seni.
Ýðreniyorum senden nefret ediyorum.
Duygularýma karþý koyamýyorum. Ne yapacaðýmý bilemiyorum...
Seni sevemem, sevmemeliyim, unutmalýyým
Nasýl unuturum bilemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: