BE GÜLÜM
Tantanalý günler geldi de geçti
Bilemedim bize, noldu be gülüm?
Mutluluk obamdan kuþ gibi uçtu
Eski çamlar bardak oldu be gülüm.
Baþýmýzý kara duman bürüdü
Bir deli poyraz ki, dipten kürüdü
Çatýmýzý alev aldý yürüdü
Felek çakmaðýný çaldý be gülüm.
Bizsiz bu yürekler asla atmazdý
Bu beden sevinçten asla yatmazdý
Ufkumuz açýktý, güneþ batmazdý
Pekmezden de tatlý, baldý be gülüm.
Öyle bir hazan ki, kurudu dalým
Savunmak ne mümkün, tutuldu dilim
Dört bir yandan esti, felâket yelim
Geldi içimize daldý be gülüm.
Hiç tamahým olmadý, pula paraya
Kibritten de öte, döndüm çýraya
Herkes gibi ben de girdim sýraya
Kader baþkasýna güldü be gülüm.
Kimin çýkarý var, dostluklar kurdu?
Bürütüs misali, sýrtýmdan vurdu
Sonunda pes ettim, terk ettim yurdu
Bet beniz kalmadý, soldu be gülüm.
Necati þükürde isyan etmedi
Yediðim tokatlar, halâ bitmedi
Doðduðu yerlerden boþa gitmedi
Yâd elde yaþarken öldü be gülüm.
Necati OCAKCI
25.01.2020
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.