ESKİ RESİMLER

Eski resimler... Eski resimler…
Kimi çocukluk günlerimden
Beni duygu duygu saran birer þeker
Kimi beni benden alan torbalý birer deli gibiler
Eski resimler... Eski resimler...
Uzat elini maziden güzel anneciðim
Beni sakýn onlara vermesinler

Eski resimler... Eski resimler…
Ne zaman baksam
Bir hüzün çiçeðine ram olur, en kurak mevsimler
Ruhlarý kelebek kelebek mezar taþlarýnda üþürler
Aramýzdan birer ikiþer uçup giden isimler

Eski resimler... Eski resimler…
Kimi siyah beyaz kimi renklidirler
Gün olur yüreðimin yaðýný eritirler
Gün olur beni soðuk soðuk terletirler
Eski resimler... Eski resimler…
Anneler, babalar, kardeþler
Dondurulmuþ bir zamanýn içerisinde
Bir hisar heybetiyle dimdik duran aileler
Rüzgâr olup giden günlerden
Gerçek yalanlara yürüyen hayaller

Eski resimler... Eski resimler…
Masum bakýþlarým, çocukluk yýllarým
Beþi yitip giden ilkokul arkadaþlarým
Masal daðýnýn ardýndan
Bana gizli gizli el sallayan delikanlýlýðým
Yere göðe sýðmayan gençliðim
Bir kâðýt gibi yýrtar ruhumu
Ölür baktýkça sevincim, dirilir hiçliðim

Eski resimler... Eski resimler…
Ýçimde kývrým kývrým uzayýp giden belirsizlikler
Âdeta boz bulanýk bir sel gibi
Beni her daim bir hüzne sürükler
Eski resimler... Eski resimler…
Ya onlar bakýþlarýma hiç gelmesinler
Ya da gözlerim, onlara hiç gitmesinler

Mesut ÖZÜNLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: