BUZLU CAMLAR ARDINDA
Ah o geçip giden zamanlar
Her þeyi içip giden zamanlar
Yýllar, aylar ve haftalar
O kadar yakýnlar o kadar yakýnlar
Sadece arada, buzlu bir cam var
Bir de ruhumu çimdikleyen
Derin, kývrým kývrým, upuzun
Bir sessizlik ki öper beni
Gözlerimden tuzlu tuzlu, hüzün hüzün
Hiçbir uçak görmedim ben
Kanatlarý çocukluðumdan daha geniþ
Ve hiçbir meydan görmedim ben
Çocukluk ufkumdan daha açýk
Daha parlak, daha rind, daha meneviþ
Selam olsun çocukluðumda
Bizi bir mahalle oyunuyla
Kendimizden geçiren günlere
O günler, ne günlerdi!
Kimimiz kaptan olur, rüzgâr gibi eserdi
Kimimiz canhýraþ seðirtir
Kýpkýrmýzý terlerdi
Bir yandan babam ünler
Bir yandan arkadaþlarým
Biraz daha oyna ne olur
Daha bitmedi oyun derlerdi.
O günler ne þenlikli, ne güzeldi
Ne kadar içten, ne kadar temiz, samimi
Bir zaman dilimiydi, deðil mi
Mesut ÖZÜNLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.