Sessiz durma

Ayný pencereden bakýp
gördüklerimiz, aldýklarýmýz,
anlayýp, katýlýp kattýklarýmýz,
Hayata, hayatýmýza..

Gözlerim zamanda bozuldu;
Bakmýyorum, görmüyor artýk.
Susuyorum, öyle sanýyorlar.
oysa o kadar farklý ki gözlerimde mavi,
yeþil, siyah ve beyaz
öylesine farklý ki aklýmda uzak;
belki, karanlýða bir el yordamý uzanmak,
belki anlýk ayrýlýk, hasret sandýðým,
belkide bir kabir "umut" gömdüðüm...!
Hangisi ki uzak olan...
hangisi ki baki kalan...
hangisiki en gerçekte olan..
Hangisi benle olup yanýmda duran...

Haydi yanýmdaki ya gül, ya aðla,
ya da çýk git ama sessiz durma.
Sözlerin gücüne sýðýndým !
Bir elimde kaðýt, bir elimde kalem.

Bilgin subaþý
Sosyal Medyada Paylaşın: