Bir hal var þu bende bu gün nedense
Ayrýlmýyor gözlerim anýlardan
Ne arasam bilmem geçmiþ günlerde
Gözyaþý dökerim, bu gün durmadan
Yok olan gençliðim geçmiþ karþýma
Hatýrlatýr kendini, bu gün hep bana
Gençliðim kahýr eder, gider zoruma
Sel olur gözyaþým, akar durmadan
Gençliðim geçince bir, bir önümden
Geçtikçe bir hüzün basardýr birden
Geçmiþe hiçbir þey gelmez de elden
Akardýr bu yüzden yüzümden yaþlar.
Geçmiþe dalarken hüzün içimde
Gözlerim yaþ dolar, benzer bir göle
Diz çöküp aðlarken geçmiþ önünde
Bir hoþ olu içim, terlerim birden
Kul Ahmet gözleri dalgýn bakarken
Geçmiþle konuþur üzgün bir halde
Kesilmiþ yemekten o’ da içmekten
Ah çeker durmadan kendi, kendine
Ahmet Yüksel Þanlý er
14 Þubat 20