KADER DEÐÝL
Her gece ay ýþýðýnýn süzmelerine asýyorum,
Seninle olan rilke düþlerimi
Gecenin en koyu karanlýklarýna
Döküyorum hasretini
Acýlar içinde, acýlarýmý bir bir öldürürken
Çýðlýk çýðlýða,köpek havlamalarý
Bölmese karanlýðý,yalamasa yaralarýmý,
Merhem süreceðim
Yaralarým merhem tutmuyor.
Bu kader deðil !
Her gün görülen düþ,
Neden her gece önüme gelir
Ey!..Ley-ü neharýn sahibi yüce tanrý
Neden yüreðim,bedenime dar ?
Baþým aðýr gelir?
Her gece bir çift elâ göz gözlerimi deler,
Hancerini yüreðime batýrýr da
Bir damla göz yaþým akýnca baþýný çevirir?
Bilmezmisin!..
Acýyla sýnanmaz bedenler,
Can yandýkça canan yanar,
Ýçimdeki ruh ölür,acýlarým ölür.
Mevsimleri hazan,dilleri suzan
Ben gölgesi oldukça, o hep güneþe koþan,
Her gece çaldýðý yýldýzlarý baþýma taç yapan,
Alýp dolunayýn kalbine,ninniler söyleyip
Göðsünde, öperek uyutan,
Yar sinesi deðimlidir ?
Ey!..Yedi cihanýn sahibi,
De!..Bu her gece gördüðüm düþler nedir?
Yarým aklým ziyan olmakta,
Açmadan gonca güllerim bir bir solmakta
Her gece yine köpekler havlamakta,
Yaram merhem tutmuyor.
Bu kader deðil !
Kader deðil,
Kahpe sevda sillesi.
Hande HAGHGOUÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.