Aslýda ilmeði geçirmek vardý boðazýna
Fakat
Ne urgan vardý boynuna uygun
Ne de öylesine heybetli daraðacý…
Çarmýha germeyi düþündüm;
694 yýldýr semalarýnda ezan sesi yankýlanýr.
Yakýþtýramadým…
Kellesini alsam;
’O daðý ayýrsam gövdesinden’ diye düþündüm
Kayýhan’daki demirciler ‘Öyle bir kýlýç yapýlamaz’ dediler
Masamune yaþasaydý
Japonya’ya gidip ona sipariþ ederdim
Hanjo gibi efsanevi bir kýlýç…
Ama 14. y.y. çok eskide kaldý…
Göðsünü yarsam;
Nilüfer deresine akýtsam kanýný!
Bedesteni kazýsam böðründen…
Fazla kýrmýzý…
…
Bugün o þehri
Ardýmda koyarak kurþunluyorum,
Seni de birlikte,
Aklýmdan silerek gömeceðim…
Feragat ediyorum,
Benim için ettiðin dualar ve niyazdan!
Biliyor musun anne, üþüyorum…
Düþüyorum…
Ýçimdeki çiçekler solgun,
Kelebeklerin hepsi ölü…
Ben vazgeçtim artýk
Baharlardan ve yazdan…
Çýkýyorum hayatýndan…
Göçüyorum… Birazdan…
Kaþlarýný çatma öyle
Orhan Gazi’ye
Selam söyle…
Antakya 09 Þubat 2020
1326 - Ali Asafoðullarý