Þimdi kirpiklerin olmuþtur beyaz, Ben seni hiç böyle görmedim ki. Þimdi üþür ellerin bilirim. Ben seni hiç böyle sevmedim ki. Gözlerin ýssýz, kurak ve sýcak bir mevsim. Ben böylesine derin yanmadým ki. Avutmak mý kendimi gözlerinle, Bilmem nasýldýr gözlerin þimdi. Ben sensizliðe katlanýrým da, Senden baþkasýna katlanamam ki. Bir yaným cendere, bir yaným rüzgâr. Yokluðundan gayrý sarýlamam kimseye. Demem o ki; Ölüme meydan okumak, ne kadar korkunç olabilir ? Sen benden bu kadar uzakken, ölüm bana ne kadar yakýn durabilir ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairruhluadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.