bir inilti deðilim ben artýk kýyametin habercisi oldu iki dudaðýmýn arasýndaki sesim duy beni sesime ses ver ey karanlýk çaðýrýyorum mahþerin her bir atlýsýný ve serbest býrakýyorum içimdeki tüm acýlarý
rahmimde sancýlanýyor yine nice kasýrgalar parçalanýyor gökyüzü sarsýlýyor tüm evren sanki kasýklarýmda bir zehir gibi içimdeki acý karýþýnca topraða daha doðmamýþ tohumlarýn bile kuruyor canlarý avuçlarýmda
söndüyorum güneþin bütün alevini kararýyor yýldýzlar sus pus oluyor evren bakýþlarýmýn korkusuyla serbest býrakýnca gözlerimden cehennem ateþini çýðlýklarýmla titriyor kâinatýn aciz bedeni
sonuna kadar açýyorum kapýlarýný içimdeki cehennemin acýlarýyla alev almýþ ruhlarý salýyorum dünyaya yeni bir krallýk yükseliyor þimdi ayaklarýmýn altýnda görüyorum kýyameti mühürlüyorum her bir dudaða
duyun beni duyun bu krallýk ki benim küle dönen kalbimdir ve bu bitmeyecek kýyamet ise duymadýðýnýz çýðlýklarýmýn bedelidir
ey gök ey toprak ey karanlýk duy sesimi duy
ne bir iniltiyim artýk ben ne de bir haberci benim o ben kýyametin ta kendisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.