hani yapýþ yapýþ bitkin huzursuz kan kokulu bir yataðým vardý ya yakýp kül ettim savurdum rüzgârla cesedini özgür býrakýnca içimdeki kederi ýsýrýp koparamýyor kabuslarým uykularýmý
uzun ve ýþýksýz geceler yok artýk ne lavaboda biriktiriyorum kirlileri ne de boðamaya çalýþýyorum resimlerini halýnýn deseni yine çýkýnca gün yüzüne ders aldým inan seviyorum artýk evimin kusursuz yalnýzlýðýný
uzun zamandýr bacaklarým acýyla iki büklüm deðýl avuçlarým yumruk olmaktan bir adým öteye geçti içimde bir his var inanýyorum yine hissedebilirler baþka avuçlarýn sýcaklýðýný
ve.... güneþsiz gözlüklerime ihtiyaç yok artýk çünkü saklamama gerek kalmadý gözlerimdeki al giyinmiþ bakýþlarýmý
geç oldu ama çok ama çok deðiþtim ben inan ozlemiyorum o zamansýz günleri kabul zor oldu ama öðrendim sonunda veda edebilmenin tarifsiz rahatlýðýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.