Umutsuz bir aþkýn pençesinde üþüyor yüreðim Bazen sabahýn beþi Bazen gecenin en karanlýk saatleri Yüreðimin zamansýz sýzýlarý
Mevsim kýþa dönmüþtü Mesafelerin yollarýnda buz tutmuþ Soðuk bakýþlarýn dururdu Aþk sanmýþtým adýný Adýn dilimde umut, kalbimde hep bir yara Saplanmýþtý hançerler sanki Kanar kanar durmazdý Kabuk tutmayan gönül yaram
Yalanmýþsýn, geç anladý çocuk yüreðim Güzlerde ve zemheride solardý yalan sevdalar Bilemedi çocuklar gibi sana kanan yüreðim Kýþlara dönmüþ yalan bir sevdaydýn Bilemedim...
***Müzeyyen Sabah***
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müzeyyen49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.