Son Çığlık...

.
Sanki kutu kutu yutmuþ gibiyiz,
Yalaný hakikat gösteren haptan...
Maziyi unutup tutmuþ gibiyiz,
Saltanat, hilafet safýný toptan...
.
Bildiðince okur hoca Kitabý,
Þerre kýlýf yapar yüce hitabý...
Sadýk bir sürüye etmiþler tabi,
Tutup hepimizi kutsal bir saptan...
.
Etmiþler mümini yetmiþ üç fýrka,
Saplanmýþ her biri baþka bir þirke...
Kefaret zannýyla içilir sirke,
Bir zamanlar þerbet sunulan kaptan...
.
Atalet aþýlmaz sýra daðýmýz,
Cehalet çözülmez ayak baðýmýz...
Düþünce çayýnda hep boþ aðýmýz,
Pek uzak zihnimiz yeterli çaptan...
.
Ne yazýk ki herþey kafir icadý,
Müminin bilimde geçmez hiç adý...
Taklitle kaç kuþak doðdu, kocadý,
Okuya, okuya hep ayný baptan...
.
Hurafe çölünde daldýk seraba,
Kadim Türk elinde döndük Araba...
Katlandýk her türlü hal-i haraba,
Düþer deyip mahþer günü hesaptan...
.
Yoksa mümin kafa her an siste mi,
Neden meyve dökmez huzur istemi...
Konuþamaz kimse yolu, sistemi,
Zira korkar herkes doðru cevaptan...
.
Neyleyim bu iþte malzeme, usta,
Aklýmýz, fikrimiz sýð her hususta...
Halen yað misali çýkýp da üste,
Cennetler kurarýz kuru sevaptan...
.
Siyaset dilimde, vicdan lehçemde,
Açan son çýðlýk bu gönül bahçemde...
Umarým þahit var þiir bohçamda,
Koruyacak kadar beni azaptan...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…